Minsan habang pinapanood ko ang isa sa pinkapaborito kong Korean Drama ay di inaasahang tumulo ang aking luha sa sinabi ng bidang lalaki na hindi nakakita sa dilim sa bidang babae habang nagpapahinga sila sa bench sa may countryside....
Babae: Hindi ka nakakakita sa gabi diba? edi pati mga bituin di mo nakikita?
Lalaki: tama ka.
Babae: Pero nakikita mo ba ang buwan?
Lalaki: Oo naman, 'yan lang ang nakikita tuwing gabi.
Babae: Edi nakakakita ka parin ng bituin.
Lalaki: Hindi bituin ang buwan.
Babae: Bakit hindi eh nagbibigay siya ng liwanag?
Lalaki: Ang liwanag ng buwan ay nagmula sa araw, umaasa siya sa araw para maglabas ng liwanag.
Babae: Ah, ganun ba 'yon? ang bobo ko talaga.
Lalaki:(ngumiti)
Babae: Para palang ako buwan umaasa sa liwanag ng araw gaya mo, wala talaga akong kwenta,
wala akong sariling liwanag...
Lalaki: Meron ka paring silbi, kasi ang buwan lang ang nakikita ko sa mga sandaling ito....
Matapos mapanood ang scene na 'yon, naisip ko, sana may lalaking magsabi sakin nun, 'yung lalaking ituturing akong buwan ng buhay niya, sana ako lang lagi ang makita niyang nagliliwanang sa kadiliman ng gabi...
Sana nga lang, pero if possible siguro dapat mas sweet pa ang sabihin sa aking ng lalaking inihanda para sa kin ni Lord.....hahaha.....Thank You Lord in advance...:)
at sana makita niyo ang tamang tao para sa inyo, at kung wala man ayos lang 'yun nandiyan naman si Lord...♥
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento